- ζευγολάτης
- οο ζευγάς.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
ζευγολάτης
Look at other dictionaries:
ζευγολάτης — και ζευγηλάτης, ο (AM ζευγηλάτης και ζευγελάτης, Μ και ζευγαλάτης, Α θηλ. ζευγηλατρίς) αυτός που οργώνει το χωράφι κατευθύνοντας ζευγάρι βοδιών ή αλόγων. [ΕΤΥΜΟΛ. < ζευγηλάτης, με επίδραση τού ο τού ζεύγος και άλλων συνθ. Ο τ. ζευγηλάτης <… … Dictionary of Greek
ζευγολατιστής — ο ο ζευγολάτης, ο ζευγάς («μα ταν κι ο ζευγολατιστής στον ύπνο μαθημένος», δημ. τραγ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < αμάρτυρο *ζευγο λατίζω < ζευγολάτης] … Dictionary of Greek
-λάτης — β συνθετικό λέξεων τής Ελληνικής που σημαίνουν γενικά «κινώ, οδηγώ, πηγαίνω μπροστά». Ανάγεται στο αρχ. ουσ. ελάτης (πρβλ. ζευγ ελάτης, ον ελάτης) < ἐλαύνω. Συνθετα με β συνθετικό λάτης: αλογολάτης, βοϊδολάτης, γαϊδουρολάτης, ζευγολάτης,… … Dictionary of Greek
Βοιωτός — I Μυθολογικό πρόσωπο. Γιος του Ποσειδώνα και της Άρνης, εγγονός του Κρόνου και του Αιόλου και αδελφός του Αιόλου του νεότερου. Έχτισε πόλη για να τιμήσει τη μητέρα του στη χώρα που ονομάστηκε από αυτόν Βοιωτία. II (4ος αι. π.Χ.). Ποιητής από την… … Dictionary of Greek
αροτήρ — ἀροτήρ, ο (Α) [αρώ] 1. αυτός που οργώνει, ο ζευγολάτης 2. (για ζώα) αυτό που χρησιμοποιείται στο όργωμα, το καματερό … Dictionary of Greek
βοϊδολάτης — ο αυτός που κατευθύνει τα βόδια στο όργωμα, ο ζευγάς. [ΕΤΥΜΟΛ. < ουσ. βόιδι + λάτης < αρχ. ελάτης < ελαύνω (πρβλ. αλογολάτης, ζευγολάτης, πρωτολάτης, στρατολάτης κ.ά.)] … Dictionary of Greek
βοώτης — (Αστρον.). Αστερισμός στο βόρειο ημισφαίριο, γνωστός από τα αρχαία χρόνια, αφού αναφέρεται και στην Οδύσσεια. Ο Ησίοδος στο Έργα και Ημέραι ονομάζει τον Β. «Αρκτοφύλακα». Άλλη ονομασία του αστερισμού είναι Ικάριος. Οι κυριότεροι αστέρες του Β.… … Dictionary of Greek
γαϊδουρολάτης — και γαδουρολάτης, ο (Μ γαδουρολάτης) ο γαϊδουράς. [ΕΤΥΜΟΛ. < γα (ϊ) δούριν + λατης (< αρχ. ελά της < ελαύνω), που σημαίνει τον πορευόμενο (πρβλ. αλογολάτης, ζευγολάτης, πρωτολάτης)] … Dictionary of Greek
ζευγάς — ο [ζεύγος] 1. αυτός που έχει ζεύγος βοδιών που καλλιεργούν τη γη, ο ζευγολάτης 2. παροιμ. «ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς» ή «ή ζευγάς ζευγάς ή καθάριος μυλωνάς» δεν πρέπει να περισπάται κάποιος σε ασυμβίβαστες ασχολίες … Dictionary of Greek
ζευγηλάτης — ο (AM ζευγηλάτης και ζευγελάτης, Μ και ζευγαλάτης, Α θηλ. ζευγηλατρίς) βλ. ζευγολάτης … Dictionary of Greek
